Cechy probiercze informują o autentyczności i czystości biżuterii. Przed nadaniem próby oznacza się znakiem imiennym producenta lub pośrednika. Obowiązkowe jest probiernictwo wykonane przez narodowe organy probiercze Czeskiej Republiki.
- złota biżuteria o masie netto więcej niż 0,52 gramów
- srebrna biżuteria o masie netto więcej niż 3,49 gramów
Oznaczenie czystości
Dla złota
- 585/1000 – 14-to karatowe żółte złoto – 58,5 % czystego złota + 41,5 % innych metali;
- 750/1000 – 18-to karatowe złoto – 75% złota i 25% innych metali;
- 999/1000 – 24 karatowe złoto – czyste złoto – nie zawiera żadnych domieszek. Z czystego złota przeważnie nie wyrabia się biżuterii, ponieważ złoto to jest zbyt miękkie, a biżuteria z niego zrobiona szybko uległaby zużyciu lub uszkodzeniu.
Dla srebra
- 925/1000 - najczęściej oznaczane jako 925
Cechy probiercze dla czystości
Rodzaje prób
- państwowa próba (cech probierczy nadawany przez państwowe organy),
- próba czystości (liczba określająca pomiar/czystość metalu),
- próba rzemieślnicza (znak probierczy producenta, który towar wykonał).
Sprzedajemy biżuterie
- 14k złoto (Au 585/1000)
- 18k złoto (Au 750/1000)
- platyna ( Pt 999/1000)
- srebro (Ag 925/1000)
Czeskie próby w UE
Czeskie cechy probiercze uznawane są we wszystkich krajach europejskich, przynależność Czech do Unii Europejskiej gwarantuje klientom bezpieczeństwo w zakresie towarow oraz transakcji. Towary z czeską próbą nie wymagają dalszych kontroli probierczych, a także nie powodują konieczności zmiany oznaczeń.
Konwencja probiercza
W Polsce i Czechach obowiązuje umowa w sprawie kontroli i znakowania wyrobów z metali szlachetnych. Więcej informacji na ten temat można znaleźć tu: www.hallmarkingconvention.org.
Znaczącą konsekwencją Hallmarking Convention jest fakt, że każdy z członkowskich krajów uzywa zunifikowanych "konwencyjnych" oznaczeń, które nie wymagają zmiany w krajach członkowskich, do których eksportowana jest biżuteria. Większość z nich pokrya się z krajami Unii Europejskiej, ale można też znaleźć kraje spoza Unii: Austria, Czechy, Dania, Finlandia, Irlandia, Izrael, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Holandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Słowacja, Szwecja, Szwajcaria i Wielka Brytania.
Probiernictwo w Polsce
W Polsce obowiązuje prawo probiercze (ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r.), co oznacza, że wyroby przeznaczone do handlu, podlegają obowiązkowi badania i cechowania przez specjalne organy probiercze.
Według ustawy z dnia 1 kwietnia 2011 r. o Prawie probierczym:
„Wyroby z metali szlachetnych mogą być, z zastrzeżeniem art. 6, wprowadzane do obrotu i być przedmiotem obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełniają co najmniej 1 z następujących warunków: 1) są oznaczone: a) polskimi cechami probierczymi, b) cechami probierczymi, których obowiązek uznawania wynika z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, c) cechami probierczymi, na podstawie których dopuszczono wyroby z metali szlachetnych do obrotu w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w Republice Turcji; 2) posiadają świadectwo badania.”
W Polsce stosuje się następujące próby dla wyrobów biżuteryjnych:
Złoto: 960/1000 (1.próba), 750/1000 (2.próba), 585/1000 (3.próba) 500/1000 (4.próba), 375/1000 (5.próba), 333/1000 (6.próba)
Srebro: 925/1000 (1. próba), 875/1000 (2.próba), 830/1000 (3.próba), 800/1000 (4.próba)
Platyna: 950/1000
Obowiązkowi cechowania nie podlegają wyroby ze złota lub platyny o masie mniejszej niż 1 gram oraz wyroby ze srebra o masie mniejszej niż 2 gramy w sztuce lub w dwóch sztukach, gdy w obrocie stanowią parę (np. kolczyki). Jednak dla każdego wyrobu z metalu szlachetnego powinna być przypisana jego masa i próba. Nowe wyroby z metali szlachetnych są ponadto oznaczane znakiem wytwórcy.